28 t/m 31 mei 2004 hebben 9 leden van de Uglyclub
een toertocht gemaakt naar Luxemburg.
Met 8 motoren en een bierauto is er in 4 dagen bijna 1200 kilometer
gereden. We hebben 3 nachten op dezelfde camping gestaan die we
als uitvalbasis gebruikten.

Hier volgt een verslag van de trip wederom geschreven door Eddy;

Ugly Tour Luxemburg 2004

De hele week druk met voorbereiden, inpakken en kijken of dat rotding wil starten, anders moeten de overige Ugly's me weer aanduwen. En dan de morgen, 28 mei 2004, het gaat beginnen : Ugly-shirt aan, Ugly-sweater aan, Ugly-cap op, motor naar buiten, gelukkig hij doet het, rolletje erop en naar Ugly Bully voor een bakkie koffie.
Langzaamaan verzamelen zich alle Ugly's voor het vertek en na enig dralen vertrekken we dan ook richting Luxemburg, wel met een omweg langs de Vechtstraat omdat Wolfie zijn tas blijkbaar niet kan inpakken. Nadat we George weer hadden gevonden ging het probleemloos naar de grens. Af en toe een bakkie en een saffie bij het tanken en zo tuffen we blind achter Hekkie aan, ondanks de mooie sets kaarten van de Soundman.

Na het bezichtigen van meerdere wegwerkzaamheden in Duitsland toeren we via Erkelenz naar Aachen. Een mooie stad dacht Hekkie, vast ook een mooi centrum !! Dus niet over de rondweg, maar in de middagdrukte door het centrum. Wat heet door het centrum, zelfs over de voetgangerspromenade! Doordat enkele oudere duitsers een vloek over ons uitspraken, omdat ze het niet zo fijn vonden dat de ugly-club op hun stoepje reed, stonden we even later met een hevig rokende motor van Wolfie aan de kant.
Gelukkig hadden we een Lampie bij ons en nadat hij er een lichtje over had laten schijnen konden we weer verder, met een voluit draaiende propeller voor Wolfie. Hulde.

Na nog meer wegafzettingen en de opmerking : WO FAHRST DU HIN!!!!!!!!!, kwamen we eindelijk in Diekirich en even later in Schrondtweiler bij de boerderij aan. Alle motoren op het binnenplein , tentje bouwen, stroom regelen, biertjes koud dankzij de door Mildred niet georganiseerde stekkers en haspels, klaar. Gelukkig zat er bij deze camping een drie sterren restaurant en dus konden we toch nog aan de soep. Alleen toen ze vroegen : "ZWIEBEL DABEI ??" kreeg ik wel twijfels en ben bij het brood en wurst gebleven.

Nadat een Ugly die jaren indiaan is geweest het vuur had aangemaakt verzamelden de heren zich rond het kampvuur, met een goed glas Heineken in de aanbieding bij de BONI.
Lekker gekeuveld en gedronken en af en toe de thermostaat 2 graden lager gezet, gingen we voldaan na een eerste dag naar bed; KOUD !!!

Na een verrassend goed ontbijt een klein overleg waarheen te toeren, gingen we opweg naar Klein Zwitserland en het Muhlertal. Na veel gescheur over kleine bochtige weggetjes kwamen we in Echternach waar een kopje en broodje werd genuttigd. Onze tocht voortgezet langs Wasserbillig en de Sur. Johan schijnt hier in de buurt bekend te zijn, maar daar kan Max meer over vertellen.
Uiteindelijk allemaal aangekomen bij de voerschuur om inkopen te doen voor die barbecue op ons eigen vuur. Veel vlees en 30 kilo speklappen later waren we weer thuis. Inderdaad zoals de indiaan had gezegd brandde het vuur nog en na enkele eeuwenoude technieken te hebben toegepast laaide het weer mooi op.

'S Avonds heerlijk gebarbecued en Hekkie en Bullie geplaagd met de whisky. Fijne andere motorrijders bij ons kampvuur uit Steenwijk en Harderwijk. Best erg gezellig maar toen het erg druk en warm werd en de indiaan de thermostaat 2 graden lager zette , werd het de meeste toch te fris en gingen weg, jammer weer.

Zondagmorgen weer vroeg op, heerlijk ontbeten en nagedacht waarheen nu te rijden; Esch sur Sur??? Luxemburg zelf ??, niet ?, Nurburgring ?. uiteindelijk besloten naar Bittburg te rijden net over de grens. Net voordat we weg wilden gaan viel de stroom uit op de camping, echter onze gastvrouw, de rust zelve, zou alles regelen voordat we terugkwamen, dus stekker van de koelbox erin en we konden weg..
Zo gezegd zo gedaan en via het pittoreske Vianden kwamen we in de middag aan in Bittburg, helemaal uitgestorven op een restaurantje na. Hier dus maar gezeten en wonderbaarlijk ook de formule 1 kunnen zien onder het nuttigen van een Schnitzel, je bent ten slotte in Duitsland.

Op de terugweg lekker opgefrist door een kort maar hevig buitje, , waarna Hekkie besloot een mooie alternatieve route te kiezen over lekker glad asfalt. Uiteindelijk toch in La Rochette aangekomen voor het jaarlijkse "Country line dance evenement". Hier mochten wij niet ontbreken, maar wie was hier nou UGLY!!!!!
Na een uur in het gezelschap van Ronaldo, eenoog en een man wiens ogen ik niet kon zien door zijn brillenglazen heen, besloten we deze aflevering van "JAMBERS" te laten voor wat het was en gingen we naar onze tenten.

Zowaar brandde het vuur nog en vertoonde onze indiaan nogmaals zijn kunsten. Lekker de restanten van de speklappen, worsten en ander vlees opgegeten waarna onder de boom werd genoten van de laatste biertjes.

Maandagmorgen moesten we helaas onze plek verlaten om weer naar huis te gaan, eerst alles ingepakt en vastgesnoerd, daarna ontbeten en voor het laatst gescheten en om 09:32 uur reden we het erf af. Via Bastogne en Luik reden we terug naar Nederland, waar wij om files te vermijden bedachten een stuk via België te rijden naar Maaseik. …………….
Ik weet nog steeds niet wiens idee dit was, waarschijnlijk krijgt toch Mildred de schuld, maar dit was echt het meest briljante idee van het weekend. Via alle braderieën en koopzondagen die je maar kan verzinnen, waren we in 3 uur maar liefst 50 km opgeschoten met 25 graden op je zwart leren rug. Ja een goed idee.

Echter ook voor deze hitte hadden we een oplossing bij ons; net voor Venlo begon het keihard te onweren en regenen, frist lekker op.

Na al dit moois zaten we dan toch op een lekker rustig terrasje een hapje te doen als afsluiting, alhoewel Spijker zich wel afvroeg wat al die kinderen daar deden onder die M!!!!!!!!!!

82 uur na vertrek waren we weer terug bij het clubhuis en zowaar nog compleet en zonder gebreken, althans geen gebreken die er voor deze trip niet waren.

Een mooie goed geregelde trip, ik dank u: organisatie.

Ugly Eagle